راستي آيا
25 خرداد از اولين روزهايي بود كه سربِ داغ بر قلبهاي عاشق و سرهاي پرشور عاشقان آزادي نشست.چه مادراني كه سياه پوش شدن، چه پدراني كه با ابر بهار توي چشم هاشون هيچوقت نباريدن. اما تكرار صداي آخرين نگاه و آخرين فرياد اونها شدن كه كسي نديد و نشنيد. حالا هم بين اين سايه هاي نيمي از رنج و نيمي از درد، كوهي از خشم وجود داره. كوهي از كينه و عصيان. شعله هاي اين خشم اونقدر بلنده كه وقتي وقتش برسه، بهار رو با خودش مياره.
از هر خون سبزه ئي مي رويد از هر درد لبخنده ئي
چرا كه هر شهيد درختيست.
#فرداي ما را در محيط هاي زير دنبال كنيد:
FardaeMaINTV.blogspot.com
Facebook/FardaeMa
@fardaema
No comments:
Post a Comment