دلنوشته اي از مادر #بهنود_رمضاني در سالروز تولدش

هر انساني روزي به دنيا مي‌آيد و روزي هم رخت از اين دنيا مي‌بندد ولي

شيرمردم، خوش به سعادت تو که داستان رهاييت از زندان تن مهر ننگي شد بر پيشاني بيدادگران زمان.

هر چند طول زندگي تو نازنينم خيلي کوتاهتر از تصورم بود اما خوشحالم که عرض زندگيت دل‌هاي خفته را بيدار کرد همان‌طوريکه خودت اعتقاد به عرض زندگي داشتي نه طول آن. حتي در حد علامت سؤال براي ديگران کافيست. به چه گناهي کشته شد؟ جواب سوالم را به وجدان بيدار #مردم واگذار مي‌کنم و انتظار تشکيل #دادگاه علني و عادلانه تا آمرين و عاملان در آن #محاکمه شوند.

به تو #افتخار مي‌کنم بهترينم. سرم را بالا مي‌گيرم تا آن لحظه که جان در بدن داشته باشم اين ظلم را فرياد مي‌زنم آن چه که بر تو روا داشته را فرياد مي‌زنم. از سنگيني اين بغض هزار بار شکستم اما هنوز ايستاده‌ام!