«يا مرگ يا رهايي» يادداشتي از #زنداني_سياسي #علي_معزي

در سیستمی قرار گرفته‌ایم که جای منکر و معروف عوض شده و ارزشها را وارونه کرده است. تا آدمها را عوض کند. این سیستم آدم سالم را می‌بلعد و #فاسد تحویل می‌دهد. در این نظام هر نوع پاسخ به ندای وجدانی و فطرت انسانی جرم است. تن ندادن به ذلت #جرم است. در جامعه‌ای که نگذارند انسان ویژگیهای #انسانی خود را بارز کند و عملی سازد چه اصلی جز #افسردگی و سرخوردگی و #اعتیاد و... به‌دست می‌آید؟ در حاکمیت چنین سیستمی باید با تمامی انرژی و ایمان خود مقاومت کنی تا ته مانده انسانیت خود را حفظ کنی و مسخ نشوی. در چنین شرایط خفه‌کننده‌ای حق دارد آن زندانی سیاسی که تا سرحد مرگ #اعتصاب‌_غذا کند. حق دارد آن زندانی سیاسی که حتی در معرض نابینا شدن و یا سکته قلبی قرار دارد تن به لباس تحقیر و دست بند و پا بند ندهد اگر ‌چه از معالجه محروم بماند. برای شخص خودش نیست می‌خواهد شعله رهایی را روشن نگه دارد. وقتی شرف و غیرت و انسانیت تا حد خفگی در تنگنا و تهدید قرار می‌گیرد باید جوشید و خروشید که ”یا مرگ یا رهایی ”!